Jeszcze w tym roku do Sejmu trafi Projekt ustawy o ochronie ludności oraz o stanie klęski żywiołowej, który zakłada między innymi po 31 latach likwidację Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego.
Ustawa zakłada, że powstanie Krajowy System Ratowniczy. Co można przeczytać w uzasadnieniu?
Krajowy System Ratowniczy zostanie dostosowany do wymogów nowych uregulowań prawnych w zakresie ochrony ludności, ze szczególnym uwzględnieniem funkcjonowania systemu zarówno w czasie pokoju, jak i wojny. Nastąpi wyraźne zbliżenie tego systemu z samorządem terytorialnym, natomiast działania w ramach tworzenia punktów kontaktowych i centrów zarządzania kryzysowego ułatwią w oparciu o infrastrukturę Państwowej Straży Pożarnej (PSP) rozwiązania, integrując i ujednolicając wspólne działania administracji rządowej i samorządowej. Istotny nacisk położony zostanie na współdziałanie z innymi systemami, w tym systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego (PRM) oraz na jasne określenie roli podmiotów odpowiedzialnych za dowodzenie akcją ratowniczą i podmiotów z nimi współpracujących.
Podmiotami współdziałającymi z KSR będą jednostki ochrony przeciwpożarowej nie włączone do systemu, jednostki samorządu terytorialnego, podmioty funkcjonujące w ramach Państwowego Ratownictwa Medycznego, system powiadamia ratunkowego, jednostki uprawnione do realizacji ratownictwa górskiego i wodnego, Służba Poszukiwania i Ratownictwa Lotniczego, Morska Służba Poszukiwania i Ratownictwa, Policja, straże gminne/miejskie, straż graniczna, siły zbrojne RP i inne służby, inspekcje, straże oraz podmioty, które współdziałają w ramach realizacji swoich obowiązków ustawowych.
Organizacja, koordynacja i zarządzanie krajowym systemem ratowniczym na obszarze kraju to zadanie Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej.
Ustawa nakłada na Premiera obowiązek wydania rozporządzenia, które w szczegółowy sposób określi realizację zadań KSR.